Een mooi toekomstbeeld

Hallo allemaal,
Zoals jullie hebben gelezen in ons vorige verslag waren we geëindigd bij de donderdagmiddag. De regen maakte het weer onmogelijk om de wijk in te gaan en een bezoekje te brengen aan ouderen. Tijdens de regenbui was het wel mogelijk om verder te schilderen aan onze muurschildering. Kristel heeft de letters en de olifant inmiddels op de blauwe achtergrond getekend, die vrijdag verder kunnen worden ingekleurd. Na de uitgebreide maaltijd is er een gesprek met de beide Peter(s). ’s Ochtends heeft Cees in een overleg met de beide Peter(s) aangegeven dat wanneer er een Foundation opgericht wordt waarin Happy Times wordt ingebracht, het mogelijk is om ook nog de komende jaren betrokken te blijven en te investeren in de ontwikkeling van Happy Times. Vanavond informeren wij hen over de keuzes van ons als groep, zoals die op de woensdagavond besproken zijn. De groep wil een bijdrage leveren aan de afronding van dit schoolgebouw, lesmaterialen (boeken), projecten zoals computercursussen en computeronderwijs en het verder ondersteunen van het lasbedrijf als opleidingsplaats. Hiermee denken wij een aantal plannen van Peter en de docenten te kunnen realiseren. De aanschaf van een schoolbus, salarissen van docenten of het realiseren van een tweede schoolgebouw willen wij niet ondersteunen. Peter Wagaba is erg blij met onze betrokkenheid. Na deze bijeenkomst overleggen Floor en Joop samen met Cees en Kristel en de beide Peter(s) over het vervolg van de bouw. Om 11.00 uur gaat iedereen vermoeid naar bed.
Vrijdag is een hele drukke dag. Alle voorbereidingen voor de ouderdag, het voorbereiden van de inkopen voor de Nederlandse maaltijd, bouwen, schilderen, lesgeven, stukjes voor de website en het oefenen van de liedjes met de kinderen. Iedereen merkt dat we het einde van onze tijd in Ttula gaan naderen en de druk neemt toe. Na het uitgebreide ontbijt gaan we snel aan het werk. De beide Peter(s) buigen zich, eerst samen met Cees en Kristel en daarna alleen over een laptop om alle financiën rondom de bouw op een rij te zetten. Na de lunch wordt er hard gewerkt aan het voorbereiden van de oer Hollandse hutspot. Deze Nederlandse maaltijd, voor meer dan 30 personen, is echt traditioneel van opzet. Een driegangen menu met soep (kippensoep van Cup a Soup zakjes van Cees en bouillon van Joop samen met lokale groenten en mie), hutspot en fruit met yoghurt toe. De lijst met inkopen is dan ook enorm. Direct na de lunch gaat Anneloes (achterop een Boda Boda, brommertje met chauffeur) samen met Floor, Mariëlle en Ritah (onze fantastische kokkin) naar de markt om alle inkopen te doen voor. 15 kilo aardappelen, 5 kilo wortelen, 5 kilo uien, vlees en nog veel meer. Op de markt wordt echter alleen per stapeltje verkocht en moeten we het gewicht inschatten. Na terugkomst stort iedereen zich op de voorbereiding en vlak voordat het donker wordt, staat er een echte Nederlandse maaltijd op tafel. Iedereen geniet, buiten in een kring zittend op de schoolbankjes, van deze eenvoudige doch voedzame maaltijd die tot ieders verbazing schoon op gaat. Gelukkig wordt de afwas weer voor ons gedaan.
Als we net zitten bij te komen roept Cees ons bij elkaar. Hij wil ons op de hoogte brengen van de uitkomst van het overleg met de beide Peter(s) over de financiën rondom de bouw. Cees heeft geen goed bericht. Geld dat als voorschot voor de bouw op basis van offertes is verstrekt, is niet altijd aan de bouw besteedt. Dit komt hard aan. Het vertrouwen staat op het spel, zeker als Cees vertelt dat Livingstone in een tussentijds telefonisch overleg over deze situatie, aangaf dat beter is om nu niet meer geld in de bouw te steken. Er is teleurstelling, emotie en twijfel. Krijgen we de bouw wel ooit af, hoe moet dat morgen op de ouderdag en kunnen we dan nog wel vrolijk zijn als hoofdgasten op het door ons betaalde feest. Er komt veel op ons af; eerst maar slapen. Morgen is er weer een dag, die ook vast weer anders zal verlopen dan we verwachten.
Zaterdag: Happy Times ouderdag. Het programma dat wij hebben gekregen van het hoofd van de school start om 07.00 uur. Om 10.00 uur moeten wij letterlijk, door de wijk, achter de muziek aan. Maar om 10.00 uur is er nog geen kind te zien of muziek te horen. Geduld. Oegandese tijd en programma’s lopen nu eenmaal anders dan wij gewend zijn. Aan het begin van de ochtend is er overleg geweest over de organisatie en bekostiging van deze dag en hebben wij als groep besloten dat deze dag gewoon door moet gaan. Voor kinderen, hun ouders of verzorgers en de leraren is dit de laatste dag voor de zomervakantie. Een echte feestdag. En wij vormen het stralende middelpunt. Alle activiteiten worden op het grasveld achter de school gehouden, de tenten, stoelen en de geluidsinstallatie zijn er opgebouwd en om 12.30 uur is het zover. The Happy Angels Brassband o.l.v. Wasswa Edrina Mpiima is aangekomen en alle kinderen, net als wij, moeten zich in twee rijen achter de band opstellen. Nu begrijpen we ook waar al de marcheer en exercitie oefeningen de afgelopen dagen voor waren. Onder het motto “Talent is Wealth” gaat de Brassband al trommelend en trompetterend voor ons uit en lopen wij, door iedereen aangestaard, er achter aan. Een prachtig, vrolijk schouwspel. Na een tocht van een uur door de wijk komen we weer op het terrein aan en worden we onder een tent op de eerste rij neergezet. Voor ons speelt zich een afwisselend schouwspel aan activiteiten af: toespraken, dansen, zingen, stoelendansen, wedstrijd kleding aantrekken, het op traditionele wijze maken van Matoke in bananenbladeren en nog veel meer. Een heel programma waarbij alle winnaars worden opgeschreven. Gelukkig blijft het droog, krijgen wij tussendoor een uitstekende lunch en is er ook voor alle ouders en kinderen ook eten en drinken geregeld. Aan het einde van de ouderdag volgt onze slottoespraak met bedankjes voor alle kinderen en de leerkrachten voor deze prachtige dag, de beide Peter en het zingen van het prachtige meerstemmige Taizélied: Praise the Lord my Soul. Daarna is er één groot dansfestijn met ouders, leerkrachten en natuurlijk de kinderen, want die kunnen dansen. Als wij daarna met elkaar onder het afdakje napraten is één ding duidelijk: deze dag hadden we niet willen missen. ’s Avonds is er nog meer goed nieuws. Floor en Cees hebben samen met de beide Peter(s) een gesprek met Victoria (wijksecretaris Ttula) en Dennis (businessman) over het starten van een foundation. Beide waren direct enthousiast. Hiermee wordt het toch nog eind goed al goed. Daarna maakt iedereen zijn koffer gereed voor vertrek de volgende morgen om 05.00 uur naar Bulenga en daarna naar Murchison Falls, ofwel op weg naar een van de mogelijke oorsprongen van de Nijl.
Groetjes van de Oegandagangers!