Oegandagangers en de gestrandde taxi
Blijf op de hoogte en volg Oegandagangers
24 Juli 2012 | Oeganda, Kampala
Hallo allemaal,
In het vorige verslag stond al beschreven dat we van zaterdagochtend tot zondagavond naar Ssese Island zouden gaan, dit is niet precies gelopen zoals gepland, maar dat gebeurt hier wel vaker!
Laten we beginnen met zaterdagochtend. We zaten al om 05.35 uur in de bus, dit betekend dat we rond 05.00 uur wakker werden gemaakt en ons gelijk moesten aankleden en nog snel een ontbijtje konden eten. Al eerder hebben we de wegen hier in Oeganda ervaren, maar nadat we Kampala uitreden werden we echt alle kanten opgeschut. De chauffeurs zijn erop getraind om alle kuilen te ontwijken, maar omdat de ‘wegen’ hier zo slecht zijn was dit niet altijd even goed mogelijk. Ook deze keer werden we weer aangehouden door de politie, nu omdat we bagage op de stoelen hadden liggen en dit mocht niet omdat de stoelen zijn bedoelt voor passagiers (ze moesten toch wat verzinnen).
Om op het Ssese Island te komen moesten we eerst met de bus op de pont, deze heeft in principe vaste tijden, maar als de pont vol zit, dan gaat hij al weg. Uiteindelijk vertrokken we een pont later, maar arriveerde we rond 12.30 uur op het Resort. Wat een luxe was dat! We zaten in een lodge met meerdere badkamers en heerlijke bedden, en weliswaar een heus toilet i.p.v. een gat en een douche i.p.v. de teiltjes! Rond 14.00 uur hebben we heerlijk middag gegeten en daarna hadden we de tijd voor onszelf. Regelmatig kwam er een aap (vervet aap) langslopen en zag je de meest schitterende vogels. Je kon heerlijk zwemmen, een boekje lezen of spelletjes spelen. Zo vermaakten wij ons allen wel! Na het avondeten zijn we nog met een aantal naar een feest op het strand geweest, de plaatselijke bevolking had al enige alcoholische versnaperingen op, waardoor het voor ons blanke niet heel verstandig was om ook op de dansvloer te gaan (zeker de drie dames niet). Dus doken we allemaal ons heerlijke bed in.
Zondagochtend werden wij rond 08.00 uur wakker gemaakt en zaten we om 08.30 uur aan het ontbijt. Na het ontbijt stond er een boswandeling op het programma. Ook hier zijn wij een aantal apen tegengekomen en hebben we nog genoten van een schitterend uitzicht over Lake Victoria. Na de boswandeling hadden we een eigen kerkdienst. Het thema van de dienst was ‘stilte’. We verdiepten ons erin wat stilte voor een ieder betekenden en waar iedereen deze stilte kon vinden. En na nog wat gezongen te hebben gingen we lunchen. In de ochtend werd ons al beloofd dat wij tussen de middag patat zouden krijgen en we mochten kiezen tussen beef, kip of vis. Allemaal hebben wij gekozen voor vis en we kregen een heerlijk versgevangen Tilapia vis voorgeschoteld.
Op zondag bleek er maar één pont te gaan en omdat deze vertrekt zodra hij vol zit moesten wij ervoor zorgen dat we er ruim op tijd zijn, want anders konden we niet meer van het eiland afkomen. Rond 17.00 uur zou de pont vertrekken en om 15.00 uur vertrokken we van het Resort zodat we er al om 15.45 uur zouden zijn. Na weer een stuk hobbelen over de meest onmogelijke wegen stonden we als eerste in de rij voor de pont. De pont vertrok alleen pas om 18.30 uur, maar we zaten er in ieder geval op! Om 19.15 uur zaten we weer in de bus en zouden we rond 22.00 uur weer terug komen op Ttula.
Na een kwartiertje hobbelen begon er ineens iets te piepen en een lichtje te branden op het dashboard van de bus, de chauffeur reed nog een klein stukje door zodat we niet in de middle of nowhere stonden. We kregen door dat de motor oververhit was en dat er iets met het koelvloeistof was, ze hebben toen de dynamo eruit gehaald en de V-snaar gespannen met een stuk hout. Maar na 2 minuten rijden ging het weer mis. Omdat het niet veilig genoeg was om heel de nacht daar te blijven staan heeft Peter Pointer zijn vader gebeld en die kwam samen met een monteur na een uur met een nieuwe V-snaar. We zouden om 22.00 uur gaan avondeten op Ttula, maar inmiddels zagen we wel in dat dit niet echt ging lukken .Gelukkig had Joop zijn vrouw overal rekening mee gehouden en hadden we allemaal nog een paar rijstewafels als avondeten (bedankt Ali)! Na een hele tijd klussen aan de auto konden we rond 02.00 uur ’s nachts proberen om verder te gaan, maar na elke 500 meter begon de bus weer te piepen en was de V-snaar weer gebroken, of de touwtjes wat ze hier later voor gebruikten, ook was op een gegeven moment de accu leeg, die we wel gelukkig konden opladen met de auto van de vader van Peter Pointer. Uiteindelijk werd de stoel van de chauffeur er maar permanent uitgehaald omdat hier de motor onder zat zodat ze sneller weer alles konden maken. Hierdoor reden we in een bus met een touw i.p.v. een V-snaar en een stuk hout om alles bij elkaar te houden en een chauffeur die half staand moest autorijden omdat hij geen stoel had om op te zitten. Uiteindelijk werd toch wel ingezien dat dit niet ging werken en werd er een andere taxi gestuurd. Om 03.30 uur ’s nachts konden we overstappen in de volgende bus. Helaas had ook deze bus mankementen, want daarbij lukte het soms niet om hem in de versnelling te zetten. We hebben telkens 2 chauffeurs bij ons. Dus de ene chauffeur riep naar de andere chauffeur, die stapte uit de auto en gaf een flinke klap onder de bus zodat hij weer in de versnelling kon en dan sprong hij weer snel de bus in. Al met al een heel gedoe! We kwamen dan ook pas om 07.30 uur in de ochtend aan op Ttula.
Na deze gebroken nacht zonder te slapen werden we wel verrast met de vorderingen van de bouw aan de school en met een ontbijt met spaghetti en rijst (een diner + ontbijt in één)! Ze hadden dit weekend hard doorgewerkt, hierdoor was de vloer in lokaal één al bijna klaar om er beton op te storten, lokaal 3 en 4 zijn bijna helemaal gestuct, er is elektra aangelegd, er zat een raam in en het begin van de pilaren voor op de veranda staat er al.
In de ochtend zijn enkele van ons toch nog even het bed in gedoken en de andere zijn ondanks de vermoeiende nacht nog aan het klussen gegaan. In de middag zijn we bij een lerarenbespreking geweest waar Peter Pointer een presentatie gaf om een website op te starten voor Happy Times. In de middag hebben we nog drie ouderen bezocht en weer een klein voedselpakketje langs gebracht.
We hoorden dat het in Nederland nu eindelijk lekker weer is, helaas heeft het hier in de middag en avond flink hard geregend! Rond 22.00 uur vond iedereen het wel welletjes geweest en zijn we lekker naar bed gegaan.
Na een lekker ontbijt zijn we vanochtend verder gegaan aan de vloer in lokaal 1. Het cement werd gemengd met stenen en dit moesten we kruien naar het lokaal. Verder is er een vragenlijstje opgesteld voor de leraren, zo kunnen ze een stukje schrijven wat ook op de website komt. De leraren zijn erg enthousiast over de website en dat ze binnenkort ook met de laptops kunnen werken.
Vanmiddag hebben we weer een sportdag voor de kinderen, maar hierover leest u vast de volgende keer wat.
Wij vinden het trouwens heel erg leuk om alle reacties te lezen en dat jullie allemaal zo betrokken zijn!
Lieve groet van alle Oegandagangers!
In het vorige verslag stond al beschreven dat we van zaterdagochtend tot zondagavond naar Ssese Island zouden gaan, dit is niet precies gelopen zoals gepland, maar dat gebeurt hier wel vaker!
Laten we beginnen met zaterdagochtend. We zaten al om 05.35 uur in de bus, dit betekend dat we rond 05.00 uur wakker werden gemaakt en ons gelijk moesten aankleden en nog snel een ontbijtje konden eten. Al eerder hebben we de wegen hier in Oeganda ervaren, maar nadat we Kampala uitreden werden we echt alle kanten opgeschut. De chauffeurs zijn erop getraind om alle kuilen te ontwijken, maar omdat de ‘wegen’ hier zo slecht zijn was dit niet altijd even goed mogelijk. Ook deze keer werden we weer aangehouden door de politie, nu omdat we bagage op de stoelen hadden liggen en dit mocht niet omdat de stoelen zijn bedoelt voor passagiers (ze moesten toch wat verzinnen).
Om op het Ssese Island te komen moesten we eerst met de bus op de pont, deze heeft in principe vaste tijden, maar als de pont vol zit, dan gaat hij al weg. Uiteindelijk vertrokken we een pont later, maar arriveerde we rond 12.30 uur op het Resort. Wat een luxe was dat! We zaten in een lodge met meerdere badkamers en heerlijke bedden, en weliswaar een heus toilet i.p.v. een gat en een douche i.p.v. de teiltjes! Rond 14.00 uur hebben we heerlijk middag gegeten en daarna hadden we de tijd voor onszelf. Regelmatig kwam er een aap (vervet aap) langslopen en zag je de meest schitterende vogels. Je kon heerlijk zwemmen, een boekje lezen of spelletjes spelen. Zo vermaakten wij ons allen wel! Na het avondeten zijn we nog met een aantal naar een feest op het strand geweest, de plaatselijke bevolking had al enige alcoholische versnaperingen op, waardoor het voor ons blanke niet heel verstandig was om ook op de dansvloer te gaan (zeker de drie dames niet). Dus doken we allemaal ons heerlijke bed in.
Zondagochtend werden wij rond 08.00 uur wakker gemaakt en zaten we om 08.30 uur aan het ontbijt. Na het ontbijt stond er een boswandeling op het programma. Ook hier zijn wij een aantal apen tegengekomen en hebben we nog genoten van een schitterend uitzicht over Lake Victoria. Na de boswandeling hadden we een eigen kerkdienst. Het thema van de dienst was ‘stilte’. We verdiepten ons erin wat stilte voor een ieder betekenden en waar iedereen deze stilte kon vinden. En na nog wat gezongen te hebben gingen we lunchen. In de ochtend werd ons al beloofd dat wij tussen de middag patat zouden krijgen en we mochten kiezen tussen beef, kip of vis. Allemaal hebben wij gekozen voor vis en we kregen een heerlijk versgevangen Tilapia vis voorgeschoteld.
Op zondag bleek er maar één pont te gaan en omdat deze vertrekt zodra hij vol zit moesten wij ervoor zorgen dat we er ruim op tijd zijn, want anders konden we niet meer van het eiland afkomen. Rond 17.00 uur zou de pont vertrekken en om 15.00 uur vertrokken we van het Resort zodat we er al om 15.45 uur zouden zijn. Na weer een stuk hobbelen over de meest onmogelijke wegen stonden we als eerste in de rij voor de pont. De pont vertrok alleen pas om 18.30 uur, maar we zaten er in ieder geval op! Om 19.15 uur zaten we weer in de bus en zouden we rond 22.00 uur weer terug komen op Ttula.
Na een kwartiertje hobbelen begon er ineens iets te piepen en een lichtje te branden op het dashboard van de bus, de chauffeur reed nog een klein stukje door zodat we niet in de middle of nowhere stonden. We kregen door dat de motor oververhit was en dat er iets met het koelvloeistof was, ze hebben toen de dynamo eruit gehaald en de V-snaar gespannen met een stuk hout. Maar na 2 minuten rijden ging het weer mis. Omdat het niet veilig genoeg was om heel de nacht daar te blijven staan heeft Peter Pointer zijn vader gebeld en die kwam samen met een monteur na een uur met een nieuwe V-snaar. We zouden om 22.00 uur gaan avondeten op Ttula, maar inmiddels zagen we wel in dat dit niet echt ging lukken .Gelukkig had Joop zijn vrouw overal rekening mee gehouden en hadden we allemaal nog een paar rijstewafels als avondeten (bedankt Ali)! Na een hele tijd klussen aan de auto konden we rond 02.00 uur ’s nachts proberen om verder te gaan, maar na elke 500 meter begon de bus weer te piepen en was de V-snaar weer gebroken, of de touwtjes wat ze hier later voor gebruikten, ook was op een gegeven moment de accu leeg, die we wel gelukkig konden opladen met de auto van de vader van Peter Pointer. Uiteindelijk werd de stoel van de chauffeur er maar permanent uitgehaald omdat hier de motor onder zat zodat ze sneller weer alles konden maken. Hierdoor reden we in een bus met een touw i.p.v. een V-snaar en een stuk hout om alles bij elkaar te houden en een chauffeur die half staand moest autorijden omdat hij geen stoel had om op te zitten. Uiteindelijk werd toch wel ingezien dat dit niet ging werken en werd er een andere taxi gestuurd. Om 03.30 uur ’s nachts konden we overstappen in de volgende bus. Helaas had ook deze bus mankementen, want daarbij lukte het soms niet om hem in de versnelling te zetten. We hebben telkens 2 chauffeurs bij ons. Dus de ene chauffeur riep naar de andere chauffeur, die stapte uit de auto en gaf een flinke klap onder de bus zodat hij weer in de versnelling kon en dan sprong hij weer snel de bus in. Al met al een heel gedoe! We kwamen dan ook pas om 07.30 uur in de ochtend aan op Ttula.
Na deze gebroken nacht zonder te slapen werden we wel verrast met de vorderingen van de bouw aan de school en met een ontbijt met spaghetti en rijst (een diner + ontbijt in één)! Ze hadden dit weekend hard doorgewerkt, hierdoor was de vloer in lokaal één al bijna klaar om er beton op te storten, lokaal 3 en 4 zijn bijna helemaal gestuct, er is elektra aangelegd, er zat een raam in en het begin van de pilaren voor op de veranda staat er al.
In de ochtend zijn enkele van ons toch nog even het bed in gedoken en de andere zijn ondanks de vermoeiende nacht nog aan het klussen gegaan. In de middag zijn we bij een lerarenbespreking geweest waar Peter Pointer een presentatie gaf om een website op te starten voor Happy Times. In de middag hebben we nog drie ouderen bezocht en weer een klein voedselpakketje langs gebracht.
We hoorden dat het in Nederland nu eindelijk lekker weer is, helaas heeft het hier in de middag en avond flink hard geregend! Rond 22.00 uur vond iedereen het wel welletjes geweest en zijn we lekker naar bed gegaan.
Na een lekker ontbijt zijn we vanochtend verder gegaan aan de vloer in lokaal 1. Het cement werd gemengd met stenen en dit moesten we kruien naar het lokaal. Verder is er een vragenlijstje opgesteld voor de leraren, zo kunnen ze een stukje schrijven wat ook op de website komt. De leraren zijn erg enthousiast over de website en dat ze binnenkort ook met de laptops kunnen werken.
Vanmiddag hebben we weer een sportdag voor de kinderen, maar hierover leest u vast de volgende keer wat.
Wij vinden het trouwens heel erg leuk om alle reacties te lezen en dat jullie allemaal zo betrokken zijn!
Lieve groet van alle Oegandagangers!
-
24 Juli 2012 - 14:01
Leonie:
Hoi oegandagangers!
Klinkt allemaal heel spannend haha van die nacht! Super dat de bouw zo goed gaat en vind het erg leuk om jullie verhalen te lezen. Heb zo wel een beetje het gevoel er bij te zijn.
Veel succes en plezier!
Groetjes, Leonie
ps heeft iedereen die wil reageren dat de tekst wit is en de achtergrond ook waardoor je niet ziet wat je typt? -
24 Juli 2012 - 18:20
Inez:
Hallo allemaal,
Wat een avontuur!!!
Maar ja, dat heb je in Afrika… en vooral blijven lachen ;-)
Maar volgens mij doen jullie dat wel.
Ik ben zo onwijs benieuwd naar de foto’s en video’s…
Dus dat gaat vast een avond worden als jullie weer terug zijn.
Hier is het inderdaad eindelijk zomer, maar je weet nooit hoe lang dat hier duurt.
Genieten jullie nog maar heerlijk van het Afrikaanse klimaat.
En succes met bouwen en sporten!!!
Groetjes Inez
@Leonie: ja, ik zie ook niet wat ik typ, dus typ in word en dan copy-paste ;-)
-
24 Juli 2012 - 19:50
Edward En Annelies:
Hoi allemaal
We proberen het op Inez haar manier en hopen dat het gaat lukken.
Wat een belevenissen allemaal. Wat zullen jullie moe zijn geweest na zo’n heftige reis. Volgens ons wordt er wel heel goed voor jullie gezorgd.
Wij hebben eindelijk heel warm weer en gaan morgen met paps en mams een dag naar Katwijk. Maandag zijn we op kamelensafari geweest. Lotte geniet lekker van Turkije maar we missen jullie wel hoor en denken veel aan jullie.
Lieve groetjes XXX
-
24 Juli 2012 - 20:04
Herjet:
Dag lieve Oegandagangers. Met het risico dat ik onzin typ, toch even een reactie. Wat een avontuur hebben jullie beleefd met de auto en wat zal het lang geduurd hebben! Mooi om te lezen dat jullie project grote vorderingen maakt en dat jullie echt tot hulp kunnen zijn daar. Heel veel plezier nog vood dee komende week.
Groeten uit een warm Nederland, Herjet -
24 Juli 2012 - 20:28
Dag Allemaal:
Dag Allemaal,
Wat een geweldig avontuur, zeker in het afgelopen weekend. Waar rijstwafels al niet goed voor zijn. Fijn dat de bouwwerkzaamheden toch vorderen.
Veel plezier en bouwlust! Anja Bruijkers
-
24 Juli 2012 - 22:59
DagD AllDemDag Allemaalaal:
BeWat een reis en avontuur.
Leuk hoor, davinden wij.
Fijn dat de bouw vorderingen maakt . Onze complimenten.
Het is hier sralend weer,eidelijk. Mensen ,het allerbeste en tot horens.
Aie en Liuda -
25 Juli 2012 - 11:50
Ali Molenaarjoopenali@zonnet.nl:
Zonder foto,s zieik het helemaal voor me. Achteraf geweldig om mee gemaakt te hebben Het verslag is beeldend genoeg. Toch hoop ik datat het met de foto,s nog gaat lukken. Geniet van alle dingen die je meemaakt. Ik blijf het volgen. Een groet voor allen sspeciaal voor Joost. Ali Molenaar -
25 Juli 2012 - 12:01
H:
Hoi Hoi -
25 Juli 2012 - 19:20
Wanmolen:
hoi oeganda gangers -
25 Juli 2012 - 19:22
WANMOLEN!:
Hoi Oegandagangers,
Wat leuk om jullie berichten te lezen en om zo een beetje op de hoogte te blijven!
We wensen jullie nog een goede tijd en veel succes en sterkte met het werk!
Groetjes van ons allemaal op de WANMOLEN! -
28 Juli 2012 - 21:05
Anke En Egrard:
leuk hoor dit reisverslag.en wat een pechvogels .groetjes en nog een fijne tijd. -
31 Juli 2012 - 15:54
Anne Schumacher:
Zo hee, wat een avonturen in dat verre Oeganda!
En die politie.... wat een gezeur zeg. Hopelijk houden ze jullie vanaf nu een beetje met rust.
Heel veel succes met jullie avonturen!
Groetjes,
Anne -
03 Augustus 2012 - 12:19
Rianne:
Hallo allemaal,
Ik lees net dat jullie weer veilig thuis gekomen zijn. Dit avontuur zit erop maar jullie hebben nog wel koffers vol verhalen mee terug genomen. Vanuit mijn vakantie adres kon ik geen berichtje schrijven maar wel al jullie berichten lezen. En ik heb ervan genoten! Wat wordt mijn lekke bandje in Duitsland met 3 uur vertraging nietig als ik jullie nachtelijke bus avontuur lees. Prachtig!
Jullie hebben niet stil gezeten daar.Geeft vast een goed gevoel! Geniet daarvan.
Nogmaals bedankt voor alle verhalen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
